Weer een Olympiër op Indoor Friesland

Golden H2f Ticket 1.35m Tolbert naar Angelique Hoorn

Voor de buitenwereld is het rustig rond haar en dat bevalt haar prima. Al zou ze als er een hele goede op haar pad komt graag nog één keer voor het hoogste niveau willen gaan én de Grote Prijs van Indoor Friesland winnen. Op het nieuwe Indoor Friesland heeft ze nog niet gereden, maar daar gaat dit jaar verandering in komen. Angelique Hoorn behaalde met de zevenjarige ruin Maximus Quantum Leap in de klasse 1.35m het Golden Ticket voor de Horses2fly finale. Ook zij is van harte welkom in het WTC Expo te Leeuwarden in de springweek van Indoor Friesland! 

Er stonden maar liefst 44 combinaties op de startlijst voor de 1.35m rubriek; een spannend einde aan wederom een mooie Horses2fly selectiedag. Deze klasse was direct op tijd en Angelique liet zien dat ze het kunstje nog niet verleerd is. Ze klokte een tijd van 68.93 seconden. Tweede werd Yfke Priem met Lookalike B, zij kwam in 71.43 seconden over de finish. De derde plaats was voor Ellen Zwijnenberg en Jade vd Beemdhoeve. Hun tijd was 72.14 seconden.

Indrukwekkende palmares
Angelique is 49 jaar en woont in Wanneperveen, ongeveer 100 meter van haar stal. Ze is inmiddels bijna een jaar getrouwd met een niet-paardenman die ze vijf jaar geleden ontmoet heeft. Ze heeft een indrukwekkende lijst met prestaties achter haar naam. Zo werd ze twee keer Nederlands kampioen (2001 met Hascal en 2007 met O’Brien), reed ze de Olympische Spelen (Peking 2008 met O’Brien), mocht ze in 2002 naar het WK in Jerez de la Frontera met Hascal, startte ze twee keer een EK (2001 met Hascal en 2009 met O’Brien) en behaalde ze talloze schitterende resultaten in Wereldbekerwedstrijden en Grote Prijzen.

Indrukwekkende palmares
We zien haar niet meer op de grotere concoursen en beginnen ons gesprek dan ook met de vraag hoe het met haar gaat. Angelique, ferm: “Heel goed, prima. Ik ben nog steeds lekker bezig en rijd alleen niet meer internationaal. Dat komt omdat ik geen oudere paarden heb. Als ik ze al heb, worden ze verkocht voor ze zover zijn. Daarnaast wil ik geen vijftien paarden meer op stal en er twaalf per dag moeten rijden. Een stuk of zeven vind ik meer dan genoeg. Ik geef geen les en leef van de handel. Daar red ik me nog steeds mee. Ik heb een huis in Spanje en daar gaan we rond de wedstrijden regelmatig een paar dagen heen.”

Horses2fly verassing
Over Tolbert: “Eerlijk gezegd had ik niet bewust ingeschreven om me te selecteren voor Indoor Friesland. Ik hoorde er pas over toen ik al in Tolbert was. Maar ik wil graag komen rijden, het was een leuke verassing. Vorig jaar ben ik wel komen kijken als publiek. Ik kon toen niet rijden omdat ik mijn arm gebroken had. Ik dacht toen wel dat ik hier ook wel eens zou willen rijden. Dat is dus gelukt. Ik heb in Maximus niet het allersnelste paard en ik wilde niet alles geven, maar wel strak rijden. Het liep zoals ik wilde en mijn tijd was sneller dan verwacht. Er waren wel een paar combinaties sneller dan ik, maar die kregen een balk, omdat ik wel zo snel was dat ze risico moesten nemen. Ik rijd dit paard nu anderhalf jaar en hij is super lief. Hij heeft veel vermogen en aanleg voor het grotere werk, maar hij is heel groot en lang en heeft daarom nog even tijd nodig. Als zesjarige heeft hij al veel gewonnen, maar hij werd nog nooit eerste. Nu dus wel en daar waren naast mij ook zijn eigenaren, Auke de Jong en zijn partner Petra Strikwerda, heel blij mee.”

In 1998 al op Indoor Friesland
“Op het oude Indoor Friesland heb ik ook gereden. Dat moet in 1998 geweest zijn met Glenn, we werden toen vijfde in de Grote Prijs. Ik weet nog dat het toen oergezellig was en dat de tribunes vol zaten. Dat was vorig jaar toen ik als publiek kwam kijken overigens ook. Ik ga zelden ergens kijken, want ik rijd liever, maar ik had het vorig jaar echt naar mijn zin. Volgens mij heb ik dat nog nooit gehad. Over Glenn in 1998, dat is ook mijn mooiste herinnering aan Indoor Friesland. Hij had niet alle vermogen en ik weet nog dat ik aan het losrijden was en dat veel mensen zich afvroegen of ik met dat paard die rubriek ging rijden. Kan je zien wat een goede instelling doet. Dit jaar kom ik dan ook zeker rijden. De eigenaar vindt dat vast ook leuk, het is dichtbij en een mooie ervaring voor Maximus. Hij heeft nog nooit in zo’n entourage gereden, maar is cool zat. Helaas kan ik de laatste selectiewedstrijden voor Horses2fly niet rijden. Als Sonnega is, is het bij ons in het dorp feest en op de zaterdag van Zuidwolde vlieg ik naar Spanje. Na Tolbert heb ik daar wel meteen naar gekeken.”

NK en La Baule
We hebben al een korte opsomming gegeven van wat Angelique allemaal gepresteerd heeft. We vragen haar naar haar mooiste herinnering en haar favoriete concours. Angelique: “Mijn mooiste herinnering is toch toen ik de eerste keer Nederlands kampioen werd met Hascal. De Olympische Spelen waren ook een prachtige ervaring, maar in je eigen land winnen en er had toen heel lang geen vrouw gewonnen, dat was heel speciaal. Mijn favoriete concours is La Baule in Frankrijk. Het is daar zo mooi, ik keek er altijd naar uit. Ik heb er een keer de Grote Prijs gewonnen met Hascal. Dat was de mooiste week uit mijn paardenleven. Dinsdag won ik de Grote Prijs van Mannheim. Ik ging meteen door naar La Baule en daar won ik op vrijdag de Grote Prijs. Dat was echter nog niet alles, op zondag wonnen we met het team. Ik weet de samenstelling nog precies: Jos Lansink met Carthago, Albert Voorn met Lando, Piet Raijmakers sr. met Van Schijndel’s Cher.”

Spelletje nog steeds leuk
We horen het plezier in Angelique haar stem. Het was ook vast gezellig toen, want dat was het vrijwel altijd als ze op concours was. Angelique, lachend: “Ik ben wel wat rustiger geworden hoor. Uitgaan doe ik niet zo veel meer. Ik ga het liefst gezellig uit eten of naar Spanje. Verder lekker genieten op stal, ik ben hartstikke happy nu. Ooit wil ik nog graag een hond, maar dat is nu niet handig, omdat ik zo regelmatig heen en weer vlieg naar Spanje. Over tien jaar hoop ik vooral in Spanje te wonen, dan zou ik een hond heel leuk vinden. Ik ga niet tot mijn zestigste wedstrijden rijden. Pin me er niet op vast, maar nog vijf, zes, zeven jaar …… Rijden zal ik altijd wel blijven doen, maar tussen de jeugd op wedstrijd zie ik niet zitten. Overigens zou ik nog wel heel graag één keer, als er een hele goede op mijn pad komt, op het allerhoogste niveau willen rijden en bovenaan meedoen. De Grote Prijs van Indoor Friesland winnen. Ik heb alles al een keer meegemaakt, maar vind het spelletje nog steeds leuk.”

We gunnen het je van harte Angelique. Dank voor dit leuke, openhartige gesprek en heel graag tot over twee maanden in het WTC Leeuwarden, je bent van harte welkom.

Foto’s: Privéarchief Angelique Hoorn
Tekst: Marjan de Wildt voor Indoor Friesland