Winnaar Grote Prijs 2005 – Tim Gredley en Omelli

Tim Gredley was pas 19 jaar oud toen hij in 2005 de Grote Prijs van Indoor Friesland won met zijn eigen paard Omelli. “Ik heb hele goede herinneringen aan Indoor Friesland. Het was ontzettend gezellig en de Nederlanders waren altijd heel gastvrij. Het was een geweldig concours met een fantastische sfeer. Niet alleen tijdens de Grote Prijs, maar elke avond was het volle bak en was het publiek enorm enthousiast. Oh, en niet te vergeten het feest, dat was altijd erg goed. Maar dat mag ik misschien nu niet meer zeggen,” grinnikt Gredley. “Ik zou dit jaar heel graag weer meedoen. Om de Grote Prijs te winnen natuurlijk, niet om te feesten,” lacht de Brit.

Hoe fantastisch is het dat Indoor Friesland niet alleen garant staat voor topsport en ouderwetse gezelligheid, maar dat het evenement ook een springplank is voor aanstormend talent? Indoor Friesland maakte vele jaren deel uit van de wedstrijdkalender van ruiters in verschillende stadia in hun carrière. Topruiters aasden op een overwinning en genoten van de sfeer en veelbelovende jonge ruiters hoopten op een startplek om aan te tonen waar ze toe in staat waren.

Jeugdige onbevangenheid
De nu 36-jarige Tim Gredley was zeventien jaar geleden één van die gretige jonge ruiters. De Britse ruiter was met de door E. van den Brink uit Harskamp gefokte KWPN-er Omelli (Burggraaf x Equador) al een paar jaar uiterst succesvol bij de jeugd geweest. In 2004 won hij op het EK Young Riders de gouden medaille met zijn Britse teamgenoten en werd hij individueel tweede. “Indoor Friesland was één van de eerste grote prijzen die ik won bij de senioren,” herinnert Gredley zich. “Ik weet nog dat ik toen een hele goede week had in Leeuwarden. Ik had het geluk dat ik destijds twee erg goede paarden had en ik denk dat mijn jeugdige onbevangenheid me toen ook wel iets geholpen heeft. Ik had altijd heel veel vertrouwen in Omelli.”

Overal overheen
Na de winst in Leeuwarden stoomde Gredley samen met Omelli door naar de top van de internationale springwereld met in 2006 een plek in het team dat Groot Brittannië vertegenwoordigde op de wereldkampionschappen in Aken. Het was één van de hoogtepunten uit de carrière van de twee.
“Je realiseert je pas hoe goed sommige paarden zijn als je wat ouder bent en wat meer paarden hebt gereden,” vertelt Gredley. “Het was in die tijd allemaal nieuw voor mij. Ik had nog niet zoveel internationale concoursen gereden en had Omelli al sinds zijn zevende. Ik had het geluk hem in die fase van mijn carrière te hebben, want ik heb alles met hem doorlopen, van junioren tot het WK voor senioren. Als ik met hem de baan in ging, had ik het gevoel dat we overal overheen konden. Later realiseer je je pas hoe bijzonder dat is.”
Omelli was dan ook gezegend met een fantastische springstijl. “Hij was een vrij herkenbaar paard, want hij was behoorlijk extravagant in zijn techniek. Hij had een perfect voorbeengebruik en soms kruiste hij zijn achterbenen omdat hij zo voorzichtig was,” legt Gredley uit.

De baas op stal
Voor de in Nederland gefokte Omelli was in 2005 een grote fanclub present op Indoor Friesland. “Ik herinner me dat er na afloop van de Grote Prijs veel mensen naar me toe kwamen om Omelli te zien. Ik weet niet meer of het de fokker was of de mensen die hem als jong paard gehad hadden, maar dat was echt een hele leuke ervaring.”
De nu 26-jarige Omelli staat nog steeds bij Gredley op stal. Toen het paard negentien jaar was, besloot de Brit hem met pensioen te laten gaan. “Hij is nog fit en gezond en wordt elke dag bereden. Ik ben blij dat ik hem met pensioen heb gedaan toen hij nog goed was, want daardoor kan hij nu echt van zijn pensioen genieten,” aldus Gredley.
“Hij vindt nog steeds dat hij de baas op stal is. Ik mocht willen dat hij tien jaar jonger was, dan zou ik hem zo weer meenemen naar concours.”

Over Tim Gredley
Gredley mag dan wel een voortvarende start als professioneel springruiter hebben gehad, de Brit koos er op een gegeven moment toch voor zijn cap aan de wilgen te hangen en te gaan werken in het bedrijf van zijn familie. “Ik moest dat doen. Er ging gewoon te veel tijd zitten in het rijden van internationale springconcoursen.”
Het paardenvirus kroop echter waar het niet gaan kon en na een tijdje was Gredley weer op de rug van een paard te vinden. Echter niet als springruiter. “Ik besloot een beetje amateur-races te gaan rijden. Steeple Chases,” vertelt Gredley. “Maar nadat ik mezelf een paar keer bijna om zeep had geholpen verbood mijn vrouw me dat nog langer te doen. Ze had gelijk, het is een zeer gevaarlijke sport.”

Tegenwoordig werkt Gredley volledig in het familiebedrijf en heeft hij daarnaast een paar paarden voor de sport. “De springsport is een stuk veiliger, kan ik je vertellen. Ik ben gelukkiger zo. Ik heb nu tijd voor mijn gezin en kan de rest van mijn tijd mooi verdelen tussen de springsport en ons bedrijf. Ik heb een paar goede paarden waarmee ik mooie concoursen mee rijd. Ik hoop dat ik dit jaar ook weer in Leeuwarden van de partij kan zijn.”

Tekst: Dinette Neuteboom