Jenny Ducoffre uitgeroepen tot beste springgroom op Indoor Friesland

Jenny is 43 jaar en geboren in Duitsland. Inmiddels woont ze dertien jaar in België. Ze komt uit een echte paardenfamilie en haar vader Manfred Schildt won in 1978 zelfs de Grote Prijs van Indoor Friesland. Haar hele leven zorgt ze al voor paarden. Vroeger heeft ze zelf ook wel gereden, maar het verzorgen is meer haar ding.

Iedere week op concours
Toen ze 30 jaar was verhuisde ze naar België waar ze terecht kwam bij iemand waar Axel Verlooy, de vader van Jos, altijd paarden kwam kijken. Al snel vroeg hij Jenny voor hem te komen werken. Op een gegeven moment stemde ze toe, maar op voorwaarde dat ze niet op concours hoefde. Dat was geen probleem. Wel hielp ze de wedstrijdgrooms van Jos en Harrie Smolders thuis op stal. Tot ze een keer met Jos mee ging naar Amerika op concours. Hij was toen achttien jaar. Vanaf dat moment was ze dus alsnog showgroom en hebben ze haar thuis nooit meer gezien. Iedere week is ze onderweg en dat vindt ze prima.

Naar haar zin op Indoor Friesland
“Jenny: “Ik ben voor de eerste keer op Indoor Friesland en vind het leuk hier. Het is rustig op stal, het programma is prettig qua tijden, we kunnen met de paarden naar buiten en er is veel bereidheid vanuit de organisatie. Mijn hond mag mee en men is hier heel zorgzaam voor ons.”

Mooiste herinneringen
“Mijn mooiste momenten sinds ik groom van Jos ben? Dat was de eerste keer dat Jos een vijfsterren Grote Prijs won. Dat was in Los Angeles in 2014. Ook wil ik graag het Europees Kampioenschap in 2019 in Rotterdam noemen. Jos won goud met het team en werd individueel derde. Een ander hoogtepunt was ook in Rotterdam. Dat was in 2018, toen won Jos daar de Grote Prijs.”

Rotterdam favoriete concours
“Rotterdam is mijn favoriete concours. De vrachtwagens staan ver weg, dat is minder, maar de verzorging voor de grooms is er verder perfect en de locatie is geweldig. De vrijwilligers bij de stallen zijn heel aardig en behulpzaam en ik voel me daar altijd heel welkom.”

Groomen in het hart
“Ik zal groom blijven zolang ik dat kan. Ik heb een zware soort reuma en MS en een poosje geleden heb ik een operatie moeten ondergaan waardoor ik vier maanden niet heb kunnen werken. Mede door de zware medicatie die ik had. Als je vier maanden niet weet wat morgen je brengt, ga je echt nadenken. Ik ben toen meer dan ooit gaan beseffen dat het groomen in mijn hart zit en dat ik het echt uit liefde voor de paarden doe. Ik weet wat ik doe en wat ik wil. Dat is voor Jos werken. Voor hem en zijn familie en voor niemand anders. Zij zijn inmiddels als familie voor mij.”

Ik leef mijn droom
“Dromen heb ik niet. Ik leef mijn droom. Ik droom niet over kampioenschappen. Die kunnen ieder moment onhaalbaar zijn door bijvoorbeeld blessures. Momenteel hebben wij vooral jonge paarden en de Olympische Spelen volgend jaar in Parijs zullen te vroeg komen voor hen, maar je weet maar nooit. Het zou natuurlijk wel leuk zijn. Door de jongere paarden momenteel zijn we niet iedere week op grote vijf sterren concoursen zoals ik gewend was, maar ik vind dit ook leuk. Jos leidt al zijn paarden zelf op en daar help ik hem graag bij. We doen alles samen. Ook tegenslagen beleven we samen. Daarna staan we op en beginnen we opnieuw.”

Nee durven zeggen
“Ik zou graag zien dat grooms zichzelf wat meer gaan respecteren om hun werk wat makkelijker te maken. Ze moeten nee durven zeggen tegen hun werkgever. Dit is één van de zwaarste beroepen die er is en er komt veel geld bij kijken. Grooms moeten daarom zorgen dat ze niet onder druk werken. Je moet niets, je moet gerespecteerd worden.”

Reactie Jos Verlooy: Waardering wederzijds
Een duidelijk, eerlijk verhaal van een gepassioneerde groom. We vroegen ook werkgever Jos Verlooy om een reactie. Jos: “Jenny is een ongelooflijk goede groom. Ze leeft voor de paarden. Ze staat ermee op en gaat ermee naar bed. Mijn paarden staan er altijd tot in de puntjes verzorgd bij. Als er een nieuw paard komt, herken ik hem of haar na twee weken niet meer. Ze zien er door haar verzorging dan zoveel beter uit. De paarden zijn alles voor haar. Ze geeft bijvoorbeeld niets om een sociaal leven. Ze is al jarenlang altijd op stal en heeft daardoor veel kennis en ervaring. Ze woont niet bij ons op stal, maar heeft een appartement in het dorp. We zijn heel goed op elkaar ingespeeld en ik vertrouw haar volledig. Als Jenny bij de paarden is, waar dan ook ter wereld, dan kan ik rustig slapen. Ze zijn bij niemand zo in goede handen als bij haar. Jenny in drie woorden? Harde werker, paardenvrouw, team player. Ja, de waardering voor Jenny is groot en ik hoop dat ze nog heel lang bij ons blijft.”

Foto’s: Mediateam Indoor Friesland
Tekst: Marjan de Wildt voor Indoor Friesland