Geen Sven, maar Sönke Rothenberger op Indoor Friesland
We hebben een prachtig interview gehad met Sven Rothenberger, de Duitse Nederlander die na het winnen van vele internationale medailles zijn kinderen Sanneke, Sönke en Semmieke begeleidde en nu zijn carrière als internationaal jurylid is gestart. Het was een gesprek met een hardwerkende, passievolle vader, echtgenoot, top ruiter, top coach en top fokker! We waren enorm trots dat deze man jurylid zou zijn op Indoor Friesland. Echter nu zijn zoon Sönke van de Duitse bondscoach een startplaats toegewezen heeft gekregen voor Indoor Friesland, moet Sven zelf afstand doen van deze positie. Het interview willen wij jullie, gezien de openhartigheid, echter niet onthouden.
Aftellen naar Indoor Friesland met internationaal jurylid dressuur Sven Rothenberger
Hij woont in Bad Homburg en is getrouwd met de Nederlandse Gonnelien Gordijn. Ze hebben drie kinderen. Hij heeft met 6 verschillende paarden individuele medailles gewonnen, hij heeft 7 keer de finale van de wereldbeker gereden waarvan hij 5 keer bij de eerste 3 eindigde. Hij heeft individuele medailles gewonnen op een WK, EK en de Olympische Spelen. Hij was de eerste Europees kampioen kür op muziek en hij was de eerste Duitse wereldbekerwinnaar. Natuurlijk weet iedereen al over wie we het hebben, maar voordat we zijn naam onthullen, willen we ook nog een paar van zijn bekendste paarden noemen: Dondolo, Bo, Ideaal, Andiamo en Weyden. Natuurlijk hebben we het over Sven Rothenberger!
Ook met de handen werken
Als we hem bellen op het afgesproken tijdstip zit hij nog op de Weidemann shovel. Sven werkt zelf nog actief mee op het familiebedrijf. Sven: “Ja, dan zie ik het meeste. De jonge paarden, als een paard een dik been heeft, als er één niet goed bekapt is, als ze niet goed uit hun ogen kijken, dat soort dingen. Ik wil niet alleen de luxe dingen doen, maar ook met mijn handen werken. Bovendien is na de regen alles weer mooi groen op ons bedrijf en daar geniet ik momenteel ook echt van”.
Nederland – Duitsland
Sven geniet duidelijk van alles wat hij doet, hij vertelt met passie. We vragen hem wat hij met Nederland heeft. Sven: “Zoals bekend, ben ik getrouwd met een Nederlandse en zodoende heb ik Nederland goed leren kennen. In de paardensport vind ik de instelling van Nederlanders veel fijner. Nederlanders zijn veel positiever. Ze trainen 4 jaar naar een kampioenschap met veel plezier. Als het dan niet goed gaat op dat kampioenschap is dat jammer, maar dan hebben ze wel 4 jaar plezier gehad in de training. Duitsers zijn net andersom, die klagen 4 jaar en zijn alleen blij als ze een medaille halen. Mede daarom heb ik mezelf ook laten naturaliseren tot Nederlander, in 1994 op het WK in Den Haag reed ik mijn eerste kampioenschap als Nederlander, ik werd toen individueel derde en tweede met het team. Verder vind ik Nederlanders vriendelijke mensen, ze zijn altijd positief en opgeruimd. Hierom hebben wij ook een huis in Amsterdam gekocht, we vinden het fijn en leuk om in Nederland te zijn. (lachend) Nederland is eigenlijk vakantie en Duitsland is werken”.
We vragen ons af of Sven zelf ook nog rijdt of dat hij alleen zijn kinderen helpt. Weer die lach: “Ik probeer per dag 2 paarden te rijden, degenen waar de kinderen niet aan toekomen. Toegegeven, mijn kinderen zijn inmiddels beter dan ik”.
Jurylid Sven
Verder naar de reden waarom we bellen met Sven, hij is inmiddels internationaal jurylid en komt tijdens het dressuurweekend van Indoor Friesland jureren. Sven: “Ik ben begonnen met jureren om bij te leren. Ik ben altijd geïnteresseerd in alles en vond het interessant om onze sport eens van achter de jurytafel te bekijken. Dat is me goed bevallen, je gaat dan toch anders naar de sport kijken. Bovendien houdt het je attent waar je preciezer in moet worden, heel interessant. Ook wil ik graag wat teruggeven aan de sport. Met de familie hebben wij in totaal 64 medailles gewonnen, we hebben alle soorten kampioenschappen meegemaakt. Zonde van de ervaring om daar niets mee te doen.
Jureren is bovendien niet zo moeilijk als het lijkt. Je moet goed en simpel nadenken en stabiel zijn in je hoofd. Niet aan je vakantie denken tijdens het jureren bijvoorbeeld. Natuurlijk is ervaring ook belangrijk, je doet stapje voor stapje net als met rijden. Maar in principe vind ik jureren niet moeilijk. Er gebeurt bijna altijd wel iets speciaals, maar dan moet je rustig blijven en nadenken. Scores tussen de 63 en 68% zijn wat moeilijker, maar de rest is dus heel goed of heel slecht en dat is eenvoudig. Tenslotte is mentale fitheid ook belangrijk, je moet fris en vooral niet moe zijn als je ingezet wordt als jurylid”.
Duidelijk, tot zover het jurylid. Maar wat vindt Sven belangrijk bij de ruiters die hij in de ring krijgt ? Sven: “De energie moet positief zijn. Er moet met swung gereden worden en vooral niet angstig. Ik zie liever dat een ruiter iets riskeert dan dat hij of zij geen fouten wil maken. Als een paard voorgesteld wordt met swung en een positieve uitstraling, vind ik een foutje niet erg”. Duidelijk, onthouden jullie dit dressuurruiters?
Fokkerij en veulens
Verder naar de familie. We vragen Sven waar hij het meest trots op is. Sven: “Dat wij als familie zoveel samen doen en op de paarden die wij hebben. Wij kunnen uren over paarden praten, van fokkerij tot Grand Prix. Om dit toe te lichten, naast de sport houden wij ons ook fanatiek bezig met de fokkerij. Sport heeft lang de boventoon gevoerd, maar dat is in deze tijd niet meer betaalbaar. Een paard van 7 of 8 jaar is zo duur geworden, daarom zijn wij zelf gaan fokken en kopen we veulens en kopen wij nog maar soms ouder paard. Momenteel hebben wij 48 veulens, 25% zelf gefokt en 75% aangekocht. 25% Merrieveulens en 75% hengstveulens. Onze eigen veulens worden bij een vriend van ons geboren en komen bij ons als ze bij de moeder weg gaan. Ze zijn dan 5 à 6 maanden. Ze blijven dan bij ons tot ze minimaal 3 jaar zijn. Dan maken wij een eerste selectie. Soms, als een veulen echt gewild is en er wordt heel veel geld geboden, dan gaat er wel eens 1 eerder weg”.
Indoor Friesland
We begrijpen inmiddels waarom Sven zo gewaardeerd wordt als jurylid, hij twijfelt geen moment over zijn antwoorden en is duidelijk in zijn mening. We zijn bijna aan het eind van het gesprek, maar natuurlijk vragen we Sven nog wat hij van Indoor Friesland verwacht. Ook hier weer geen twijfel en een snel en duidelijk antwoord. Sven: “Ik denk dat het een fijn concours wordt. In mijn verbeelding vergelijk ik het met Zwolle, waar ik nog met Weyden gereden heb. Met veel echte paardenmensen, zowel uit de fokkerij als uit de sport.
Oekraïne
Ik heb er zin in en vind het een eer dat ik gevraagd ben. Echter ik ben momenteel niet blij en heb zorgen. Sinds 24 februari zit de oorlog in de Oekraïne in mijn hart. De situatie daar maakt mij zo verdrietig, daar moet iedereen eens over nadenken. Oekraïne is momenteel echt een groot probleem wat steeds dichterbij komt en ik hoop echt dat er zo snel mogelijk vrede komt en vooral geen atoomoorlog. Eerst Corona en nu deze situatie, het is allemaal niet leuk en niet te bevatten. De economie gaat kapot en ik wil zo graag dat mijn kinderen met plezier en zonder zorgen kunnen leven en dat ook zij net als Gonnelien en ik een mooi gezin kunnen stichten”.
Verstandige woorden Sven, een verdrietig einde aan zo’n leuk gesprek. Maar je hebt wel gelijk, niemand wordt beter van deze situatie, waarom moet dit nu, hopelijk komt er snel vrede. Toch bedankt voor je tijd en open en duidelijke antwoorden. Jij vindt het een eer dat je bij ons mag komen jureren, maar wij vinden het een eer dat je bij ons wilt komen jureren. Groeten aan de familie en heel graag tot Indoor Friesland 2022!
Tekst en foto’s: Marjan de Wildt