Jaaaaa, daar is ie! Marriët Smit Hoekstra’s Road2IndoorFryslân – deel 3

Woensdag eerst een landelijke dag met jonge paarden in het 1m30-1m35 in de Horses2fly competitie. Wegens een andere agenda heb ik alleen de Horses2fly selectie van Jumping Tolbert kunnen rijden. Gelukkig sprongen ze daar goed mee en heb ik mij weten te kwalificeren. Ik ben daar blij om, want deze paarden kunnen zo een mooie ervaring opdoen in Leeuwarden.

Buus doet ook mee!!!
En voor alle fans, bestel gauw je gratis tickets voor de woensdag want…. Buuske doet ook mee!! Jahaa, de oude strijder heeft zich heel subtiel weten te plaatsen in Warga. Ze moest wel meedoen onder een andere naam; Tineke Hoekstra. Anders kon Wilfred (Beerse) de fans niet op zijn landgoed houden. Ze heeft voor IF wel een Buus-meeting in New York moeten verplaatsen, maar ze is er. Officieel bevestigd: Buus doet mee!

#buusofficial
Alhoewel. Het kan goed zijn dat in deze laatste 2 dagen toch nog een (schaam)been breekt.. of een hersenschudding krijgt. Of een andere smakkerd maakt waardoor rijden er niet in zit. Waarschijnlijk zal m’n zus weer moeten opdraven. “Ik doe UT wel weer”. En zal Buus gewoon weer ouderwets met krukken langs de lijn staan. Schreeuwend naar de parcoursbouwer dat hij mij in de wegloopt terwijl die dan gewoon aan de kant zit. Ze is in ieder geval te herkennen aan de krukken, gips of nekbrace met de hashtag #buusofficial.

Volg het geluid
Het wordt sowieso een familieaangelegenheid want zus Martine doet ook mee. Mijn vader Herman heeft al één van mijn bandjes in beslag genomen dus hij zal er ook alle dagen zijn. Mijn schoonouders zijn er, mijn geweldige, knappe en lieve man Herman (klopt, ook Herman, ik heb er dus twee. Ik vind het ook een mooie naam. Als we een jongetje zouden eh… we dwalen af. Sorry. Terug naar tekst) en mijn kinderen zijn er ook. Het is herfstvakantie dus we drukken de Indoor Friesland kriebels er alvast maar in. Waarschijnlijk zijn mijn meiden te vinden in de kinderhoek. Anders volg het geluid. Dat zijn die van mij… sorry!

Terug over Hamburg
Internationaal mag ik Friesland op CSI-driesterrenniveau vertegenwoordigen. Samen met Fries-om-Utens Berber Dijkman hopen we een Fûst te maken naar de rest van het veld. Er zitten echt grote namen tussen. En ik.

Als voorbereiding heb ik Opglabbeek*** mogen rijden. In de eerste kwalificatie liepen Duco en ik tegen een langsloper aan. Iets wat zowel in zijn, als in onze gezamenlijke carrière nog nooit gebeurd is. Hij was onder de indruk van een enge planken sprong. Amazone reed er heen met lang teugeltje. Duco begreep het niet en we gingen over Hamburg terug naar ons vervolg. Een sloot aan tijdstrafpunten en een door de grond zakkend gevoel. Wat doe ik hier, ik kan wel naar huis.

Trainster Nathalie sprak de woorden; binnenrijden en strijden. Via Innsbruck Cooper wist ik mij in de tweede kwalificatie toch te plaatsen voor de Grote Prijs. Na het parcours lopen nog wel m’n bedenksels, maar eenmaal in de ring – daar ging ie. Die Duco. In de dikke en technische proef kregen we één foutje, maar wisten we ons nog wel te plaatsen.

Geen rooksignalen meer
De laatste internationale proeven gereden in Riesenbeck. De paarden sprongen goed. Al is er zeker ruimte voor verbetering. Dus nog op oefenparcours geweest. Alles op hoogte gezet. Rondje rijden en met Nathalie in m’n oor kreeg ik de laatste aanwijzingen door. Het is wel even wennen want eerder volgde ik gewoon de rooksignalen, nu is ze gestopt met roken. Dat is even andere koek. Hergen geeft mij lekker gay, nog wat dressuur drillen mee. En ook samen met mijn mental coach Dannis Smit nog het een en ander bijgeschaafd. Al valt het meeste volgens mijn man niet meer te redden – maar dat ter zijde. Met andere woorden – ik ben er klaar voor, en bovenal, ik heb er zin in!

Kom, kom, kom!
Tot slot. Mensen: kom, kom, kom naar indoor Friesland! Echt. Indoor Friesland is hoe een concours moet zijn. Het is genieten. Zelfs mijn paardloze buurtjes komen kijken. Bij mij. Of misschien ook wel voor de eerder genoemde snoepkraam. Nu twijfel ik of ze wel voor mij komen eigenlijk. Misschien komen ze ook wel voor de shows, of voor Marcus Ehning, Jeroen Dubbeldam, en natuurlijk voor Buus! Enfin. Er zijn in iedergeval genoeg redenen om te komen.

Dit was mijn laatste verhaal voor de strijd. Hebben jullie nog vragen / op-, aan- of be-merkingen? Deel ze dan met mij en ik neem het mee in deel 4… dan alweer de aftermovie.

Indoor Friesland 2023 springen – t giet oan!!

Veel plezier!

Groetjes Marriët

Foto’s: DigiShots