De Epplejeck Viertallen Cup is meer dan alleen samen dressuur rijden

Op vrijdagavond 17 oktober staat voor de eerste keer een rubriek voor viertallen op het programma van Indoor Friesland en wel de finale om de Epplejeck Viertallen Cup. Bijzonder voor het publiek, maar zeker ook voor de deelnemers. Viertal rijden is veel meer dan met vier combinaties een kür op muziek rijden. Viertal rijden is samen denken, samen doen, samen één worden. Niet alleen met je paard zoals in de reguliere dressuur, maar ook met je teamleden. Dit pad gaat niet altijd over rozen, maar als de route geplaveid is, geeft dat enorm veel voldoening en is het puur genieten. We spraken met de team captain van het Friezen Show Team, Menke Steenbergen.  

Menke is 42 jaar en sinds een jaar commandant / trainer / coach van het team uit het Groningse Siddeburen. Ze rijdt zelf ook, maar niet op een Fries, Menke zit in het zadel van een KWPN-gefokt paard. In het verleden heeft ze ook viertal gereden. Tot ze naar het Noorden van het land verhuisde, woonde ze in Brabant en was ze nog nooit op Indoor Friesland geweest. The Dutch Masters – Indoor Brabant Horse Show was haar concours.

Van 30 tot 62 jaar 

Menke: “Het team bestaat al vanaf 2022. Joke de Boer van Stal De Boer begon er als hobby mee. Het werd echter steeds serieuzer. Er werd begonnen met het doen van shows, maar wedstrijden volgden. Een jaar geleden was er veel gedoe in het team en de toenmalige commandant stapte op waardoor ik gevraagd werd. Het huidige team bestaat uit Joke de Boer, Jannie Mulder, Birgit Meijer, Amanda Wieringa–Roelvink en Priscella Bartelds. De dames variëren in leeftijd van 30 tot 62 jaar en momenteel wordt er op M-niveau gereden. Alle dames zijn even goed en ik heb nog niet beslist wie de reserve wordt. Dat is ook goed vind ik, want zo hoort iedereen er evenveel bij. Ik ga pas op het allerlaatste moment beslissen en daar zal dan best een traantje over gelaten worden.”

Van strubbelingen tot een hecht team 

“Het moeilijke aan viertal rijden is dat je net als in een relatie nooit allemaal hetzelfde bent. In ons team zijn de karakters van de dames zelfs heel verschillend. Inmiddels is dat één van onze krachten, maar dat was in het begin een grote valkuil. Iedereen is bloedfanatiek, het kan altijd beter en is nooit goed genoeg. De één wil heel graag op de voorgrond, de ander juist niet. De één wil graag alle mogelijke structuur, de ander is juist chaotisch. Toen ik bij het team kwam, zijn we dan ook eerst bij elkaar gaan zitten om goed kennis te maken. Ik heb aangegeven dat een team alles met elkaar doet en beslist. Ook heb ik een doel gesteld en niet het minste: Het Nederlands Kampioenschap. De meningen waren ook hierover verdeeld, maar we hebben alles op tafel gegooid en de koppen bij elkaar gestoken. De één wil show, de ander wedstrijden om maar een voorbeeld te noemen. Ik had al gehoord dat er strubbelingen waren binnen het team en dus was ik extra gemotiveerd en was dit mijn eerste actie. Wat willen we en iedereen moet haar steentje bijdragen. Dat was een heel proces, maar we zijn eruit gekomen. Iemand doet de muziek, een ander de website. Weer een ander de financiën enz. Ik zelf maak de proef. In de winter trainen we iedere twee weken en in de zomer iedere week. Die trainingen geef ik zelf.”

Veel aandacht en bekijks 

“Het leuke aan viertal rijden is dat je hele andere kansen krijgt. Ik bedoel je rijdt niet alleen je proefje, maar komt op bijzondere plaatsen waar je een show mag geven. Je krijgt veel aandacht en bekijks, ook van niet paardenmensen. Ook ben je op een andere manier met je paard bezig en je doet andere oefeningen. Een nadeel is dat individuele belangen ondergeschikt moeten zijn. Als je paard bijvoorbeeld even niet heel fijn loopt, kan je daar niet aan gaan werken, want de proef moet doorgaan, je moet er zijn voor je teamleden. Een poos deden we alleen wedstrijden en shows tot we een keer uit eten gingen en elkaar eens niet in een rijbroek zagen. Hier werd de verstandhouding duidelijk beter van en hadden we eerder moeten doen. We rijden wedstrijden, maar ook shows en andere optredens. Het Dickens Festival bijvoorbeeld en bij de Vrienden van het Friese Paard. Ook brengen we met Valentijnsdag kaarten rond te paard.”

Last Chance 

“Nu mogen we dus op Indoor Friesland rijden, omdat we kampioen van de  regio werden en deze kampioenen selecteren zich automatisch. Op zondag 28 september is er nog een Last Chance wedstrijd bij WB Stables in het Friese Warga. Deze wedstrijd staat open voor teams uit heel Nederland. De dames vinden het fantastisch dat ze al geplaatst zijn, het is voor veel ruiters onbereikbaar om op Indoor Friesland aan de start te komen. We hebben goede hoop dat het goed gaat. Friese paarden zijn over het algemeen cool in de kop en het meest ervaren paard loopt voorop. We hebben met elkaar dan ook bedacht dat we willen shinen. Je moet de proef rijden waarmee je je gekwalificeerd hebt, maar verder heb je alle vrijheid. Wij gaan voor meer show, glitter en glamour. Over onze kür, die is heel gaaf en ik kan vast verklappen dat we op pittige dansmuziek binnen komen. Voor het NK hebben we een teambuildingsdag gedaan met een heel programma zonder paarden waardoor we elkaar nog beter hebben leren kennen. Door dit soort dingen groei je steeds meer naar elkaar toe en worden die verschillende persoonlijkheden juist de kracht van je team. Nu kort voor Indoor Friesland zijn we veel aan het shoppen. Zo hebben we een sponsor binnen kunnen halen voor glimmende laklaarzen. Dit laatste brengt ook wat luchtigheid binnen de groep, de dames zijn zo serieus, het mag best wat luchtiger ……”

Dank voor dit openhartige, mooie verhaal Menke. Hopelijk stimuleer je hier meer verenigingen en stallen mee om ook een viertal te beginnen. Viertal rijden is zoveel meer dan met elkaar figuren rijden. Veel succes en plezier verder met de voorbereidingen en heel graag tot volgende maand in het WTC Expo in Leeuwarden.

Foto’s: Archief Menke Steenbergen en het Friezen Show Team

Tekst: Marjan de Wildt voor Indoor Friesland